Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο ότι η επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών θα ανοίξει το θέμα «Quo vadis (πού βαδίζεις) κεντροαριστερά», διάλογο που ήδη έχει ανοίξει (ΕΔΩ) το Dnews και που συνεχίζει σήμερα.
«Να ανακτήσουμε την κυβερνητική μας προοπτική, γιατί δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας ούτε κόμμα συμπλήρωμα στο πολιτικό σύστημα. Εδώ, όμως, τίθενται συνήθως δύο ερωτήματα», είναι το σαφές μήνυμα (ΕΔΩ) που αποστέλλει η Όλγα Γεροβασίλη, αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Άρτας του κόμματος. Η Όλγα Γεροβασίλη, μάλιστα, αφού εκτιμά πώς το ρόλο της κυρίαρχης δύναμης απέναντι στη ΝΔ δεν μπορεί να το παίξει το ΠΑΣΟΚ παρά μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παρά τα λάθη και τις παραλείψεις του, σε «γραμμή Τσίπρα», αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι να συγχρονίσει αυτή την “κοινωνική” με την αξιωματική αντιπολίτευση. Να εναρμονίσει το κοινωνικό κλίμα δυσαρέσκειας με τους πολιτικούς συσχετισμούς. Να μεταφράσει τη κυβερνητική φθορά σε πολιτική και εκλογική του ενίσχυση. Με άλλα λόγια, να διοχετεύσει την όλο και διογκούμενη δυσαρέσκεια των πολιτών σε αριστερή, προοδευτική και δημοκρατική κατεύθυνση. Πρώτος σταθμός σε αυτή την προσπάθεια είναι η μάχη των Ευρωεκλογών του Ιουνίου και θα την δώσουμε με όλες τις δυνάμεις μας».¨
Ο Θ. Μαργαρίτης
«Η ανασύνθεση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς έρχεται από τα κάτω ως βοή, ως δυνατός ήχος. Ας τον ακούσουμε αντί να κλείνουμε τα αυτιά», διαμηνύει με μια Καθαρή και τολμηρή θέση ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και Γραμματέας της πολιτικής κίνησης Ανανεωτική Αριστερά, ενώ τονίζει πώς η πολιτική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να μετατρέπεται σε πολεμική σύρραξη καθώς ο μόνος κερδισμένος σε μια τέτοια περίπτωση είναι ο Μητσοτάκης: «Πότε η κυβέρνηση βρέθηκε στα στενά; Μετά από την πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για το κράτος δικαίου με την συμπαράταξη όλης της Δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Πότε η κυβέρνηση ξέφυγε; Όταν με αφορμή την απόφαση του Συμβουλίου Επικράτειας ξέσπασε παράλληλα σύγκρουση ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το ρετιρέ - απολαμβάνοντας το «διαίρει και βασίλευε»- παρακολουθούσε τον καυγά των κατοίκων του ισογείου και του πρώτου ορόφου στην πολυκατοικία του κομματικού μας συστήματος. Να τα πούμε τα πράγματα καθαρά. Ο ανταγωνισμός των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης προς τις εκλογές είναι θεμιτός και λογικός. Όμως δεν μπορεί να οδηγεί σε πολεμική σύρραξη που ευνοεί την ΝΔ». Ο Θ. Μαργαρίτης, μάλιστα, καταλήγει: «Η ανάγκη για συνεννόηση ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και άλλων μικρότερων δυνάμεων (πχ ΚΟΣΜΟΣ) έχει μεγάλη σημασία". Δεν μπορεί να είναι μία αόριστη υπόσχεση για μετεκλογικές διεργασίες όταν οι προοδευτικοί πολίτες οδηγούνται στην απογοήτευση και στον μιθριδατισμό. Τα προβλήματα είναι εδώ και απαιτούν δράσεις και έλεγχο της διακυβέρνησης. Η κοινωνική αντιπολίτευση και τα κινήματα είναι στους δρόμους και απαιτούν πολιτικές εκπροσωπήσεις και όχι κομματικές ανακοινώσεις».
Ο Γιώργος Σταθάκης
«Καθώς όλοι συνωστίζονται στο Κέντρο (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) με δυσδιάκριτες προτάσεις, οι λύσεις τοποθετούνται Αριστερά, διότι οι αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος είναι βαθιές τομές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις. Το ίδιο το Κέντρο μπορεί να ανανεωθεί μόνο μέσω της Αριστεράς, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή είναι η πρόκληση της αντιπολίτευσης και αυτήν καλείται να ακολουθήσει», είναι η διαπίστωση και ταυτόχρονα η πρόταση (ΕΔΩ) του Γιώργου Σταθάκη, πρώην υπουργού, που τώρα στρατεύεται με τη Νέα Αριστερά. Σημειώνει μάλιστα με νόημα και τα εξής: Το «πρόβλημα της αντιπολίτευσης» αποτέλεσε το βασικότερο θέμα των πολιτικών εξελίξεων μετά το 2019. Δυστυχώς παραμένει και σήμερα η «σανίδα σωτηρίας» σε μία κυβέρνηση που αναπόφευκτα βουλιάζει εν μέσω των μεγάλων θεμάτων της ακρίβειας, της διάλυσης της υγείας, της απαξίωσης των τελευταίων θεσμών αξιοκρατίας (πανελλαδικές εξετάσεις σε ιατρική και νομική με τα κυπριακά ψεύτο-πανεπιστήμια), τώρα πια και της διάλυσης της αστυνομίας, και των κρατικών φορέων γενικότερα, της ασφάλειας, της τραγωδίας των Τεμπών, των παρακολουθήσεων με παράνομο λογισμικό πολιτικών και αξιωματούχων, των παρεμβάσεων σε δικαιοσύνη, ανεξάρτητες αρχές και πληθώρα θεσμών.
Ο Γιάννης Γκιόκας
Σε τελείως διαφορετικό κλίμα ο Γιάννης Γκιόκας, βουλευτής του ΚΚΕ και επικεφαλής του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του κόμματος, που με την παρέμβασή του (ΕΔΩ) τονίζει πως η σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος και των κυβερνήσεών του δεν είναι δια παντός δεδομένη, όχι φυσικά ως αποτέλεσμα της πίεσης από οργανωμένα επιχειρηματικά συμφέροντα (όπως είπε πρόσφατα ο Μητσοτάκης χαρίζοντας άφθονο γέλιο), αλλά εξαιτίας διεθνών και εσωτερικών εξελίξεων που είναι εξαιρετικά σοβαρές και σύνθετες. «Οι σημερινές δυσκολίες στη διαμόρφωση ενός “αξιόπιστου” σοσιαλδημοκρατικού-κεντροαριστερού πόλου δεν έχουν να κάνουν τόσο με τις ιδιοτέλειες ή τις φιλοδοξίες των επιμέρους κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά) για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο αυτό. Κυρίως έχουν να κάνουν με τα πολιτικά αδιέξοδα που βιώνουν αυτά τα κόμματα (κι όχι μόνο στην Ελλάδα), εξαιτίας των πολιτικών τους επιλογών και της κυβερνητικής πολιτικής που εφάρμοσαν, αποτελώντας σε κρίσιμες περιόδους “σανίδα σωτηρίας” για την διαχείριση των στρατηγικών επιδιώξεων του κεφαλαίου και απογοητεύοντας λαϊκά στρώματα με τα οποία είχαν δεσμούς», αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο Γιάννης Γκιόκας, μάλιστα, αφού αναφέρεται διεξοδικά στις σχέσεις που είχαν με τη ΝΔ κόμματα της κεντροαριστεράς, αναφέρει για ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ: Τροφοδοτούν αντικειμενικά μια αντίληψη, της οποίας αυθεντικός εκφραστής είναι η ΝΔ, ανεξάρτητα από το πως θα διαμορφωθούν στο μέλλον οι εκλογικοί συσχετισμοί». Ειδικά δε για τον ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Στ. Κασσελάκη, υπογραμμίζει: «Οι δυνάμεις που συσπειρώθηκαν γύρω από την ηγεσία Κασσελάκη ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίο να βγει με ένα πιο καθαρό διαχειριστικό πρόσωπο, χωρίς “αριστερό” καμουφλάζ, για να αποτελέσει δύναμη κυβερνητικής εναλλαγής, προκρίνοντας ένα στίγμα κόμματος ανάλογο με αυτό των “Δημοκρατικών” των ΗΠΑ».