Έξι σχεδόν χρόνια, μετά την λήξη των προγραμμάτων προσαρμογής, το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα παραμένει κατά 16% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2007 και βρίσκεται μόλις στο 59% του κατά κεφαλήν εισοδήματος του μέσου όρου της Ευρωζώνης. Όταν μάλιστα το 2007 ήταν στο 77%. Χώρες που το 2007 βρίσκονταν σε πολύ χειρότερη θέση από μας, η Πορτογαλία, η Τσεχία, η Σλοβενία, μας έχουν ήδη ξεπεράσει.
Η υποβάθμιση της θέσης της χώρας αποτυπώνεται στις χαμηλές αμοιβές των εργαζομένων και την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Στην κάκιστη κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας που αφέθηκε χωρίς καμία στήριξη την περίοδο της πανδημίας. Και είναι ακριβώς για αυτό που καταλήξαμε να έχουμε τους περισσότερους θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων από όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ.
Αποτυπώνεται στον τομέα των επενδύσεων όπου η ΝΔ πανηγυρίζει γιατί αποκρύπτει ότι, το σύνολο σχεδόν των επενδύσεων της τελευταίας τετραετίας αφορούσαν ιδιωτικοποιήσεις, επαναγορά τουριστικών ακινήτων και αγορές κόκκινων δανείων από funds. Και είναι για αυτό ακριβώς το λόγο, που δεν αφήνουν παραγωγικό αποτύπωμα και εκτοξεύουν για άλλη μια φορά το εμπορικό έλλειμμα της χώρας δημιουργώντας και πάλι κινδύνους που θεωρούσαμε ότι έχουμε ξεπεράσει.
Όπως αποτυπώνεται και στην χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην απαξίωση των δημόσιων υποδομών όπως αποδείχτηκε από την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών.
Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτυπώνουν μια και μόνη πραγματικότητα την όποια επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί. Ότι η χώρα δεν βρίσκεται πια σε πορεία σύγκλισης με την Ευρώπη αλλά το αντίθετο. Η απόσταση μας από τις υπόλοιπες χώρες μεγαλώνει. Βρισκόμαστε σε πορεία απόκλισης. Και αυτή πορεία πρέπει να αντιστραφεί. Αν συνεχίσουμε σε αυτή την πορεία τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.
Οι αμοιβές των εργαζομένων δεν θα γίνουν καλύτερες επειδή το υποσχέθηκε ο κος Μητσοτάκης, την ώρα που οι επισφαλείς σχέσεις εργασίας έχουν καταστεί κανόνας, που οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας αποτελούν εξαίρεση, την ώρα που το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας έχει καταρρεύσει και η εργοδοτική ασυδοσία έχει επικρατήσει. Ούτε η οικονομική κατάσταση της χώρας θα βελτιωθεί αν μειωθούν οι φόροι ελάχιστων με την ελπίδα ότι αυτό θα αποτελέσει κίνητρο επενδύσεων και ανάπτυξης που στη συνέχεια αυτόματα και αυθόρμητα θα διαχυθεί δήθεν στο σύνολο της κοινωνίας(trickledown economics). Ούτε φυσικά η δύσκολη οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών θα βελτιωθεί με τη διατήρηση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ και του ΕΦΚ και την τροφοδότηση της αισχροκέρδειας λίγων εταιριών από τα υπερέσοδα. Ούτε πολύ περισσότερο θα αποτραπεί η μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας στην ιστορία του ελληνικού κράτους μέσω των μαζικών πλειστηριασμών, επειδή ο κος Μητσοτάκης θα «παρακαλέσει» τα funds να δείξουν κοινωνική ευαισθησία. Η αντιστροφή αυτής της πορείας απόκλισης είναι λοιπόν σήμερα επιτακτική. Και αυτό προϋποθέτει σκληρή δουλειά, συλλογική προσπάθεια και κοινωνική κινητοποίηση πάνω σε ένα τελείως διαφορετικό στρατηγικό σχέδιο για την ελληνική οικονομία. Ένα σχέδιο με συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους. Ένα σχέδιο για να μπορέσουμε με ισχυρές δημόσιες πολιτικές να εγγυηθούμε την κοινωνική ευημερία για τους πολλούς.
Η εργασία για εμάς δεν είναι απλώς ένας συντελεστής παραγωγής. Είναι το επίκεντρο της οικονομίας. Γιατί μόνο η εργασία παράγει πλούτο και αυτόν τον πλούτο πρέπει να τον καρπώνεται. Στόχος μας είναι η επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας. Να νιώσουν οι εργαζόμενοι ισχυροί και ασφαλείς.
Το κράτος στη δική μας αντίληψη δεν μπορεί να λειτουργεί ως παρατηρητής της ασυδοσίας. Πρέπει να βάλει και θα βάλει κανόνες, κανόνες ταξικά μεροληπτικούς: Για να εξαλείψουμε την επισφαλή, την ανασφάλιστη, τη μαύρη εργασία και να ενισχύσουμε την διαπραγματευτική θέση των εργαζόμενων. Με την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την κατάργηση του «νόμου Χατζηδάκη» για τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και όλων των αντεργατικών ρυθμίσεων της Νέας Δημοκρατίας. Με ειδικές αυστηρές ρυθμίσεις για την τηλεργασία, τους εργαζόμενους στις πλατφόρμες, τους εργολαβικούς εργαζόμενους. Και φυσικά με την ανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης εργασίας, που η ΝΔ σκόπιμα άφησε να καταρρεύσει. Η ΝΔ μας λέει ότι όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει. Μας λένε ότι, πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή ανάμεσα στα κέρδη τους και την ανθρώπινη ζωή και αν τα νούμερα δεν βγαίνουν, να αφήσουμε τους ασθενείς στο έλεος τους. Μας λένε ότι, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι δεν υπάρχει «εναλλακτική».
Ε λοιπόν, δεν υποχωρούμε και δεν συμβιβαζόμαστε. Είμαστε εδώ, αλλάζουμε, δυναμώνουμε και γινόμαστε «ποτάμι δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης». Δεν συμβιβαζόμαστε με λιγότερη αξιοπρέπεια. Είμαστε υποχρεωμένοι να νικήσουμε.
(Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι Μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ)