Τα άτομα αυτά, απασχολούνται σε οικοδομικές ή αγροτικές εργασίες οι οποίες συνήθως είναι και περιστασιακές. Συνταξιούχοι μιλούν στα Dnews για τις σκληρές καταστάσεις που βιώνουν αφού σε αυτήν την ηλικία ο βαθμός δυσκολίας στις χειρονακτικές εργασίες είναι υψηλός με τις αντοχές τους είναι μείωνες, με τους περισσότερους να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, δεν έχουν άλλη επιλογή, διότι διαφορετικά δεν μπορούν να ζήσουν και να καλύψουν βασικές τους ανάγκες.
Ο κ. Γιάννης είναι 74 ετών από την Εύβοια είναι συνταξιούχος τα τελευταία 13 χρόνια. Παράλληλα δουλεύει περιστασιακά σε τοποθετήσεις μαρμάρων.
«Κάθε μήνα λαμβάνω 700 ευρώ. Τα έξοδα μου είναι πάρα πολλά αφού μόνο το ενοίκιο για το σπίτι είναι 400 ευρώ. Κάνω κάποια μεροκάματα ως μαρμαράς σε οικοδομές. Είναι μία βαριά δουλειά όπου λόγω της ηλικίας μου και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζω την κάνει ακόμα πιο δύσκολη. Το μεροκάματο όμως είναι πολύ καλό και με βοηθάει στο να ανταπεξέλθω».
Από την πλευρά του, μειωμένη σύνταξη αξίας των 600 ευρώ λαμβάνει ο 73χρονος κ. Βασίλης από την Σπάρτη, εργάζεται και ως ελαιοχρωματιστής.
«Εξαιτίας ενός προβλήματος που έχω στην καρδιά μου δεν μπορώ να δουλεύω σε μεγάλες οικοδομές όμως όταν ανοίγει ο καιρός αναλαμβάνω διαφορά μερεμέτια και φρεσκαρίσματα σπιτιών. Αυτό το κάνω γιατί χρήματα της σύνταξης δεν φτάνουν. Όσο αντέχω θα δουλεύω για να αυξάνονται έστω και λίγο τα έσοδα του σπιτιού».
Ο κ. Γιώργος είναι 64 ετών, εργαζόταν ως κηπουρός σε δήμο της επαρχίας. Αν και παίρνει ολόκληρη σύνταξη αναλαμβάνει έξτρα αγροτικές δουλειές ανάλογα την εποχή καθώς βοηθάει το μικρότερο γιο του ο οποίος σπουδάζει.
«Πηγαίνω σε χωράφια και μαζεύω ελιές, καθαρίζω, κάνω κλαδέματα και περιποιούμαι κήπους σπιτιών. Είναι ένα έξτρα εισόδημα το οποίο με βοηθάει να επιβιώνουμε με την σύζυγο μου και παράλληλα να βοηθάω τον μικρό μου γιο που σπουδάζει καθώς και των μεγάλο που παρότι έχει δουλειά, τον βοηθάω όποτε μπορώ γιατί και εκείνος έχει δύο παιδιά τα οποία μεγαλώνει η σύζυγος του.
Τέλος, η κα. Μαρία από τη Θήβα έχει τέσσερα παιδιά και τρία εγγόνια. Είναι 67 ετών και παρά το πρόβλημα που έχει στα πόδια της, συνεχίζει να δουλεύει ως καθαρίστρια σε σπίτια και σε γραφεία.
«Δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς, είναι ο μόνος τρόπος να ενισχύω οικονομικά τα παιδιά μου. Δουλεύουν και αυτά αλλά οι μισθοί που παίρνουν είναι πολύ χαμηλοί και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει δεν είναι όπως παλιά που με την δουλειά στο εργοστάσιο ζούσαμε μια ολόκληρη οικογένεια. Τώρα τι και αν παίρνεις σύνταξη είναι τόσο μεγάλη η ακρίβεια που δεν έχεις άλλη επιλογή».