Την προηγούμενη Τετάρτη, οι γραμμές οι Ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν έναν ακόμη προσφυγικό καταυλισμό στη Γάζα. Η γενοκτονία συνεχίζεται και η διεθνής κοινότητα αμήχανα κοιτάει αλλού.
Η στρατηγική Νετανιάχου δυστυχώς αποδίδει, με μόνο ευνοημένο τον ίδιο. Μετά την παταγώδη αποτυχία της 7ης Οκτωβρίου να προστατέψει τον λαό του από τη Χαμάς και με τον πρωτοφανή αριθμό των 1500 και πλέον νεκρών Ισραηλινών μέσα σε λίγες ώρες, το μόνο που επιδιώκει ο Νετανιάχου είναι να αποφύγει το πολιτικό του τέλος.
Και αυτό, με μια πρωτοφανούς κλίμακας και βιαιότητας επίθεση στη Γάζα και με στενούς συμμάχους του υπερσυντηρητικούς εθνικιστές.
Κανένας κανόνας του δικαίου του πολέμου δεν τηρήθηκε. Όλες οι κόκκινες γραμμές παραβιάστηκαν. Νοσοκομεία, σχολεία, καταυλισμοί αλλά και το σύνολο του άμαχου πληθυσμού μετατράπηκαν σε στρατιωτικούς στόχους με λιγότερο ή περισσότερο πιστευτές δικαιολογίες. Αφού εκτοπίστηκαν οι άμαχοι από την Πόλη της Γάζας και τον βορρά προς το Νότο , αφού στοιβάχθηκαν στη Ράφα, ο Ισραηλινός στρατός απειλεί με μεγάλης έκτασης επίθεση στην περιοχή, την ίδια ώρα που στραγγαλίζει τον πολύπαθο πληθυσμό εμποδίζοντας τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να φέρουν επισιτιστική βοήθεια. Το 2024 εκατοντάδες παιδιά πεθαίνουν από ασιτία στη Γάζα. Αλλά αντίθετα με την περίπτωση της Ουκρανίας, η Δύση δεν συγκινείται. Πέρα από χλιαρές δηλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων και εκφράσεις οργής από τις ΗΠΑ , τίποτα ουσιαστικό δεν έχει επιτευχθεί. Ο Νετανιάχου συνεχίζει να κεφαλαιοποιεί στήριξη από το χάος που έχει προκαλέσει. Και το ηθικό πλεονέκτημα της Δύσης έχει οριστικά χαθεί στα «δυο μέτρα και δυο σταθμά».
Ανάμεσα στις άλλες κινήσεις του Ισραήλ ήταν και στις αρχές του Απριλίου το χτύπημα στην Δαμασκό εναντίον του Ιρανικού προξενείου που προκάλεσε το θάνατο υψηλόβαθμων στελεχών των Φρουρών της Επανάστασης.
Γιατί προχώρησε σε αυτή την κίνηση το Τελ Αβίβ; Γιατί θεώρησε ότι ήταν η ευκαιρία να τελειώνει και με τον μεγάλο του εχθρό στη Μέση Ανατολή, το Ιράν, το οποίο ποτέ δεν αναγνώρισε το Ισραήλ (αποκαλώντας το πάντα ‘σιωνιστικό μόρφωμα’) και ελέγχει σειρά παραστρατιωτικών οργανώσεων που συστηματικά πλήττουν ισραηλινά συμφέροντα.
Σε αυτή την πρωτοφανή, άμεση επίθεση κατά του Ιράν ήταν σίγουρο ότι η Τεχεράνη θα απαντούσε. Και το έκανε αλλά με έναν μάλλον προσχηματικό τρόπο. Με 300 περίπου drones και βαλλιστικούς πυραύλους που εύκολα καταρρίφθηκαν στην πλειονότητα τους από τον Σιδηρού Θόλο, την αεράμυνα του Ισραήλ, αλλά και από τους συμμάχους του, κυρίως τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιορδανία, ήταν σαφές ότι το Ιράν δεν χρησιμοποίησε την μέγιστη δύναμη πυρός που μπορούσε. Κίνηση προς την εσωτερική κοινή γνώμη αλλά και προς την διεθνή κοινότητα ότι τίποτα δεν μένει αναπάντητο, έδειξε πάντως με σαφήνεια ότι το Ιράν ούτε επιθυμεί και ούτε είναι έτοιμο για μια κατά μέτωπο σύγκρουση με το Ισραήλ. Έσπασε όμως ένα ταμπού 33 χρόνων: την άμεση επίθεση στο κράτος του Ισραήλ από χώρα της περιοχής.
Η αντεπίθεση του Ιράν ήταν ακριβώς αυτό που προσδοκούσε ο Νετανιάχου: τράβηξε την προσοχή από τις φρικαλεότητες που διαπράττονται στη Γάζα, έσυρε τις ΗΠΑ αλλά και συνολικά τη Δύση στο να υπερασπιστούν και να στηρίξουν το Ισραήλ. Ο Μπάιντεν μετά τις έντονες αντιδράσεις για τον βομβαρδισμό της World Kitchen, που μοίραζε τρόφιμα στη Γάζα και οδήγησε στο θάνατο και Αμερικανών πολιτών, υποχρεώθηκε να στηρίξει τον παραδοσιακό του σύμμαχο όταν δέχτηκε επίθεση. Η επίθεση του Ιράν έκανε να σωπάσουν όσες καταγγελτικές φωνές υπήρχαν κατά του Νετανιάχου μεταξύ των δυτικών ηγετών και παρουσιάστηκε ένα αρραγές μέτωπο στήριξης του.
Το στοίχημα ήταν εάν οι ΗΠΑ θα συγκρατούσαν το Ισραήλ σε αυτό που είναι το στρατηγικό του δόγμα: για κάθε επίθεση που δέχεται η απάντηση πρέπει να είναι πολλαπλάσια. Η στοχευμένη και ελεγχόμενη αντεπίθεση τα ξημερώματα της Παρασκευής στο Ισφαχάν, έδειξε ότι άκουσε τα μηνύματα των συμμάχων. Φόβοι όμως ήδη διατυπώνονται στον διεθνή τύπο μήπως αυτό σημαίνει ότι κέρδισε χρόνο και ανοχή για τη Γάζα και την πολιτική του εκεί.
Την ίδια ώρα η βία κατά των παλαιστινίων δεν περιορίζεται στη Γάζα. Από την 7η Οκτωβρίου έως σήμερα πάνω από 130 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί στη Δυτική Όχθη από εποίκους που επεκτείνουν παράνομα τους οικισμούς εντός των παλαιστινιακών εδαφών και στρέφονται βίαια εναντίον των κατοίκων των περιοχών, με την ανοχή ( και ενδεχομένως τη στήριξη) της Κυβέρνησης ενώ έχουν τραυματιστεί περί τις 2.000. Την Παρασκευή, σε μια σπάνια κίνηση, το Συμβούλιο της ΕΕ επέβαλε κυρώσεις σε εξτρεμιστές εποίκους, ειδικότερα σε 4 άτομα και 2 οργανώσεις για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και απάνθρωπη συμπεριφορά.
Η περιοχή βράζει από άκρη σε άκρη. Η συμμαχία Νετανιάχου με υπερσυντηρητικούς εθνικιστές οδηγεί σε μια απερίσκεπτη, καιροσκοπική πολιτική που απειλεί με γενίκευση της σύγκρουσης αλλά και μακροπρόθεσμα με υπονόμευση της ίδιας της ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ.
(Η Μαριλένα Κοππά είναι Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο)