Το φιλελεύθερο προφίλ που έχει αποτελέσει βάση για την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον χώρο του κέντρου την τελευταία πενταετία, υφίσταται σοβαρά πλήγματα από τις αλλεπάλληλες υποχωρήσεις που κάνει απέναντι στην δεξιά πτέρυγα του κυβερνώντος κόμματος, σε μια προσπάθεια να ανακόψει την δημοσκοπική φθορά που καταγράφει η ΝΔ λόγω διαρροής συντηρητικών ψηφοφόρων προς κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα και κυρίως προς την Ελληνική Λύση.
Η τελική απόφαση του πρωθυπουργού για συμμετοχή του Φρέντι Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά από πολιτικές κινήσεις της τελευταίας περιόδου από τις οποίες φαίνεται ξεκάθαρα πως η δημοσκοπική υποχώρηση έχει αναγκάσει τον κ. Μητσοτάκη να προσαρμόζει ολοένα και περισσότερο την προεκλογική εκστρατεία του κυβερνώντος κόμματος σε μια πορεία που σηματοδοτεί ξεκάθαρη στροφή προς τα δεξιά.
Ο φόβος του εκ δεξιών πολιτικού κόστους στις κάλπες της Ευρωβουλής είναι πασιφανές ότι συνιστά αν όχι το βασικότερο, σίγουρα όμως βασικό κριτήριο για τις τελευταίες πολιτικές κινήσεις του κ. Μητσοτάκη.
Η επιλογή για την υποψηφιότητα του κ. Μπελέρη έγινε υπό την πίεση της δεξιάς πτέρυγας η οποία είναι αυτή που πρωτοστατεί και στον... ενθουσιασμό της επόμενης ημέρας, με εκπροσώπους της μάλιστα, όπως ο Μάκης Βορίδης και ο Θάνος Πλεύρης, να προαναγγέλλουν και προεκλογική εκστρατεία για τον δήμαρχο Χειμάρρας, η υποψηφιότητα του οποίου με τη ΝΔ φέρεται να ικανοποιεί και τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.
Την ίδια ώρα, η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού όπως ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος φέρονται να έχουν διατυπώσει ενστάσεις, ενώ σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη και η χαμηλών τόνων στάση υπουργών και στελεχών της ΝΔ που αποφεύγουν αν μη τι άλλο να τροφοδοτούν με δηλώσεις κλίμα ενθουσιασμού ειδικά για την υποψηφιότητα Μπελέρη.
Η προσαρμογή του κ. Μητσοτάκη στις προτεραιότητες της δεξιάς ατζέντας έχει ξεκινήσει βέβαια νωρίτερα, κυρίως μετά την εσωκομματική αναταραχή για την ισότητα στον πολιτικό γάμο και αποτυπώθηκε πρώτα απ' όλα στην σημαντική ενδοκυβερνητική αναβάθμιση του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη, ο οποίος υπήρξε άλλωστε- μαζί με τον Στ. Παπασταύρου- και εκ των θερμών υποστηρικτών της υποψηφιότητας Μπελέρη.
Αφού πρώτα αποδέχθηκε την διαφοροποίηση του υπουργού Επικρατείας στην Βουλή και έκανε τα...στραβά μάτια όταν ο κ. Βορίδης, αν και μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου χαρακτήρισε αντισυνταγματικό το νόμο που έφερε η κυβέρνηση, στη συνέχεια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναβάθμισε κιόλας τον διαφωνούντα υπουργό. Ουσιαστικά, με την ανάθεση περισσότερων αρμοδιοτήτων μετά την παραίτηση Παπασταύρου, αλλά και συμβολικά με την εγκατάστασή του του στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όλα αυτά, στην σκιά των δημοσκοπήσεων στις οποίες, σταθερά πλέον, καταγράφονται σοβαρές διαρροές της ΝΔ προς τα δεξιά και ποσοστά πρόθεσης ψήφου κάτω από 30% και ενώ ο κ. Βορίδης θα έχει σημαντικό ρόλο και στην προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ στην Βόρεια Ελλάδα και κυρίως στην Κεντρική και στην Δυτική Μακεδονία που αποτελούν και το επίκεντρο αυτών των διαρροών.
Η συντηρητική στροφή της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ δεν εξαντλείται στις υποχωρήσεις Μητσοτάκη έναντι της δεξιάς πτέρυγας όσον αφορά επιλογές προσώπων. Σχετίζεται και με πολιτικές, όπως αυτές αποτυπώνονται σε βασικά προεκλογικά διλήμματα που θέτει ο κ. Μητσοτάκης, με αποδέκτες πρωτίστως τους δεξιόστροφους ψηφοφόρους και τα οποία αφορούν στον «πατριωτισμό της ευθύνης», στο μεταναστευτικό και στον φράχτη του Έβρου, στην συνέχιση του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας.
Υπό άλλες συνθήκες σε αυτά θα είχε προστεθεί και η ατζέντα νόμου και τάξης που όμως, λόγω μίας σειράς επιχειρησιακών αστοχιών της ΕΛ.ΑΣ αλλά και πολιτικών επιλογών του Μεγάρου Μαξίμου σε σχέση με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έχει εξελιχθεί - πολύ περισσότερο μετά το τραγικό περιστατικό έξω από το Α.Τ Αγίων Αναργύρων- σε «αδύναμο κρίκο» της κυβερνητικής πολιτικής και δεν μπορεί πλέον να την επικαλείται απευθυνόμενος στο συντηρητικό εκλογικό ακροατήριο.